Gelukkig terug in Zuid Afrika

Gelukkig terug in Zuid - Afrika.
We waren 'uitgeslapen' aan het ontbijt gekomen. Net nog ff te koud om op ons terras op poten te ontbijten. Dus binnen het maal genuttigd en toen als een speer naar het kantoor van Dolphins Centre. Sandra bellen of zij ons een uur vroeger kon ophalen. Kon ze niet, maar ze regelde een vervanger. Deze goedlachse jongeman, die deed alsof hij Engels verstond, bracht ons veilig over zijn favoriete " highway" naar de grens met Zuid Afrika. En het mag gezegd worden praten was niet zijn favoriete bezigheid maar rijden had hij wel geleerd. Onze bolide werd bij de grens uit de veilige stalling gehaald. De oma bij het hek had er keurig op gepast. Weer volgeladen met onze spullen naar de Mozambikaanse douane. Gaat die kerel een partij moeilijk doen. Hij zijn baas erbij gehaald. Een magere, lange en enge man met een uniform op snit. Hij moest een of ander formulier hebben. Ik hem duidelijk maken dat we niets anders hadden als wat wij toonden. Een formulier wat wij nog nodig hadden kon de vorige keer niet geprint worden? Of werd het niet geprint en is het geld in eigen zak gegaan. Gelukkig kwam de dader net aangelopen. Hij nam ons mee, wij kregen de benodigde stempels en hij kreeg op z'n falie. De Zuid Afrikaanse douane was veel milder. Hij zag een zak appels. Mocht niet mee. Ik hem vertellen dat het ZA appels waren, want in Mozambique was niets te krijgen. Dit gezegde viel in het pulletje, de klep ging dicht en hij deelde mede dat de Mozambikanen ZA alleen maar geld kostte. Pfff we waren gelukkig weer binnen. Al slalommend langs overstekend vee en hobbel de bobbel op weg naar Hluhluwe-iMfolozi. Als in het Katwijk van vroeger nog ff de Spar leeg gekocht. En de auto tot z' n kraagje afgetankt. Daarna reden we het kamp binnen. Eerst melden in Mplia Camp. Toen hadden we al weer neushoorns en buffels en nog heel veel andere dieren gezien. Giraffen, een hele kudde, en de olifant volgden. Niemand had zo we later hoorden giraffen gezien. We waren bofkonten. Dus nu al 3 van de BIG 5. De verrassing werd nog groter, toen wij in ons Enselweni Camp aankwamen. Gaaf joh hier. Met sommige andere vakantiegangers werd direct contact gemaakt. En toen moesten we zelf aan de kook. Lekker op z'n Kattuks een visje met gemixte groenten en een aardappeltje erbij.
Wolven hebben ze hier niet maar er zaten er nu toch 4 aan de tafel. Als slaapmutsje deze keer geen wijn, maar koffie met Amarula. Om in de stemming te komen. Morgen om 5.30 uur eruit, dan komen de prinsesjes uit huisje 2 bij ons ontbijten. Daarna wacht een game-drive richting Hluhluwe.

Welterusten en tot laters, THE BIG 4