Hier gebeurt alles anders, " This is Afrika "
Na het onweer en de regen van gisterenavond was het nog niet gedaan. Naast opoes in ons mandje werden we midden in de nacht opgeschrikt door het gebrul van leeuwen. Aan het geluid te horen zaten ze naast naast ons bed, klaar voor een verlaat diner. Maar gelukkig was het de stilte van Zuid Afrika dat ons dat idee gaf. De familie De Leeuw was in ieder geval weer actief. Uitgeslapen nuttigden we in de vroege morgen ons ontbijtje. Daarna was het "bye bye" Hluhluwe Imfolozi Park en op naar Ithala Game Reserve. Eenmaal buiten het park kregen we te maken met een giraffe die rustig de weg over stak. Maar het werd zo'n dag dat het daar niet bij bleef. Een zebra volgde, een koe, een geit, mensen en kinderen. En een ezel, hiervoor konden we nog het meeste begrip opbrengen. Vervolgens kregen we te maken met heel veel mensen, die met vlaggetjes zwaaiden. Eerst dacht ik nog dat het bericht ons vooruit gespoed was dat er een blanke man met drie prinsesjes door Kwazulu-Natal trok. Een vorstelijke ontvangst voor ons! Maar bij nader inzien ging het om wegwerkzaamheden. Men plaatst pionnetjes, gaat met een rode vlaggetje staan zwaaien, maar gewerkt wordt er niet. Of men zet een stoplicht neer wat het niet doet, met iemand erbij om het te bedienen en weer twee anderen die om de beurt hun bordje met "go" en " stop" mogen bedienen. Of je wordt kilometers lang over een "braamstruiks binnenpad" omgeleid omdat zowel de bestaande hoofdweg en de nieuw aan te leggen weg daarnaast tegelijkertijd onbegaanbaar zijn. Maar het ergste is, er is niemand bezig. Het werk ligt stil. En waar gewerkt wordt is er een "de sjaak"om de machine te bedienen terwijl de anderen in grote betalen kijken of het goed gaat. " This is Afrika ". We stuurden eerst aan op Pongola. Bij de plaatselijke groot-grossier worden water en andere benodigdheden ingeslagen. Ook gedroogde biltong. Een echt Afrikaans goedje. Het heeft weg van een lapje leer waar je wat op kauwt en dan komt er een smaak vrij die goed te pruimen is. Vervolgens even langs bij de Shell om onze bolide vol te tanken en daarna naar de " Kwa Lala Lodge " voor onze lunch ( tip van "Safari's op Maat" ). Hier kregen we een heerlijke hap in de vorm van wraps met een salade voorgeschoteld. De Zuid Afrikaanse eigenaresse was met een Belg getrouwd. Zij vond het volgens ons heel fijn om met ons een gesprek aan te knopen. Wij in het Nederlands en zij in het Zuid Afrikaans. Het was goed te volgen als zij maar langzaam sprak. Maar als zij versnelde was er geen touw aan vast te knopen. Maar het was leuk en onderhoudend. Na ons losgescheurd te hebben van onze lieve gastvrouw wachtte een belangrijke taak. De blogberichten die in de wachtrij stonden moesten de deur uit. Dus op zoek naar internet. Eerst bij "Wimpy" de wereldvermaarde hamburgerboer, geen WiFi. Toen naar Pick en Pay, geen WiFi, als laatste naar een lunchroom. Ik me verhaal gedaan en die dame was zo overtuigd van de noodzaak van het verzenden van de berichten, dat ik toegang tot haar WiFi kreeg. Deze schat van een vrouw zorgde ervoor dat we eindelijk weer wat met jullie kunnen delen. Met Corretje achter het stuur gingen we daarna richting Louwsburg / Ithala Game Reserve. We zaten al in en tussen de bergen, maar Rina en ik kregen het beeld van de Drakensbergen weer voor ogen. een bergachtig gebied met een schitterende natuur. Eenmaal bij de gate van Ithala aangekomen werd ik begroet en omhelsd door een vriendelijke bediende die mij nog net niet een zoen op mijn voorhoofd gaf. Toen hij hoorde dat ik met drie dames reisde moest de deur direct open. Hij wilde wel een blik opvangen van deze drie prinsesjes. Hij was helemaal in zijn knollentuintje. Nadat eenmaal alle formaliteiten gedaan waren was het ritueel van het afscheid ook weer groots. Een schitterend mannetje, " This is Afrika". Ook nu weer zitten we in prachtige huisjes op een mooi park. De meisjes brachten al relaxend of internettend het restant van de middag door. Ik maakte nog een mooie wandeling naar een uitzichtpunt. Het was inmiddels bewolkt geworden, maar dat maakte de uitzichten er niet minder op. Op de route zag ik ook de mooie " dassies " weer. Een uit z'n krachten gegroeide reuzenmarmot die een piepend geluid maakt. Teruggekomen was het al snel tijd voor een hapje eten. In het restaurant van Ithala mag de kok als het aan ons ligt zeker blijven. Een aanrader voor morgenavond. Daarna drie onrustige dames door een in hun ogen onbeveiligd park naar huisje nummer 2 begeleid waarna we nog even gezellig nagetafeld hebben. Nadat het programma voor morgen rond was was het tijd om onder de wol te gaan. Maar niet voordat jullie verhaal weer klaar staat. Er is er altijd een " de sjaak". This is Afrika!!

Hartelijke groetjes en veel leesplezier toegewenst.
THE BIG 4