Wat hebben wij het toch goed.
Gisteren zijn we eigenlijk nog iets vergeten in het bericht " Een dag met weer nieuwe verrassingen". Eigenlijk de keerzijde van onze vakantie. Toen wij langs die hobbel- de bobbelweg reden kwamen wij langs vele Zulu-dorpjes. Op een gegeven moment zien wij twee jongetjes en twee meisjes met takkenbossen op hun hoofd lopen. Wij gevraagd of we een foto mochten maken. De twee jongens wilden dat wel. De meisjes niet. Dus de twee jongens op de plaat. Zij moesten lachen toen zij dit terug zagen. Andere kinderen werden ook nieuwsgierig. Wij op zoek om de beide jongens iets te geven. Chocolade. Zij vonden het helemaal top. Lachten om elkaars bruine tanden. De twee meisjes die niet op de foto wilden kwamen nu ook voor de dag. En de andere kinderen deelden ook mee. Toen de chocolade op was hebben we brood gegeven. Het werd dankbaar afgenomen. Dan merk je pas hoe goed wij het hebben. De armoe straalt er vanaf en de dankbaarheid voor ons zoiets eenvoudigs is van hen af te lezen. Dat zet je weer met beide benen op de grond. Wij hebben dan wel heel erg veel om dankbaar voor te zijn.
Grtz. THE BIG 4