The Western Shores - Ismangolito
Door: BB
Blijf op de hoogte en volg Bram
24 September 2015 | Nederland, Bodegraven
The Western Shores - Ismangolito
Vanwege het programma gingen we om 7.30 uur ontbijten. Ik werd vanmorgen ingeroosterd als bewaker. Ik moest de apen op afstand houden. Veel dreiging ging er van mij uit. Maar 2 aapjes durfden het aan om zich in de buurt te vertonen. Maar 1 daarvan jatte wel de suiker van de tafel. Kleine onoplettendheid. En m'n eerste twintig meters worden minder. Na het ontbijtje inpakken en wegwezen. Nog even Boodschapjes doen. Want lunchen gebeurt op z' n lekkerst. Dus verse wraps gehaald, onze vriend de koelbox van Topaz stond al klaar ( waar je baas toch niet goed voor is ) en snel de auto voorgereden. Dit voordat de meissies het plan opvatten om weer een leuk winkeltje in te duiken. Dan heb ik ze voorlopig niet meer in de hand. Op naar Ismangaliso Wetland Park. En daar werd het zoeken en speuren naar THE BIG 5. Voordat jullie denken dat we naar Saton moeten kan ik jullie uit de droom helpen. Ze zitten niet waar wij zitten. Ook Schoonenberg hoeft niet bezocht te worden. Het is hier een en al rust. Geluiden kunnen we niet missen. Zelfs Bram niet, dus dat zegt genoeg! Dus geen olifanten, geen buffels, geen leeuwen en luipaarden vergeten dus die vergeten we ff. Wel veel mooie vogels. Een mooi gebied en de zebra's, giraffen, waterbokken, impala's, nyala's, wrattenzwijnen, aapjes, rode duikers, grijze duikers, het grote dierenbos trekt aan ons voorbij. En ik ben er ongetwijfeld vergeten. De uitzichten vanaf een plateau tussen de bomen over Lake St Lucia en het Estuarium zijn indrukwekkend. Wat een wijds gebied. Je komt hier bijna niemand tegen. En als het zo is, dan is het een wagen volgeladen met negers die zich van de ene naar de andere werkplek verplaatsen. Wij maar klagen over het openbaar vervoer. Hier is niets op tijd, onoverdekt vervoer en "hutje bij mutje" in de laadbak van een auto. Wij verwende mensen! Bij een uitzichthut, schitterende roofvogels gespot. Ook nog Hippo's gezien, wij hebben niets te klagen. Ook niet toen we eenmaal thuisgekomen, uitgenodigd werden voor een echte "ZA braai" bij Monica. Met haar Engelse vriendin en weer een bevriend stel van haar. Doe daar 4 Katukkers bij en je hebt een bont gezelschap. Perfect vlees, heerlijke salades, mais, kruidenboter en een goed glaasje ZA-wijn. De gesprekken deden de rest. Het was goed uithouden op een avond met zo' n zwoele temperatuur. Nadat alle handjes aan het eind van de avond wapperden was het niet meer terug te zien dat we gebraaid hadden. We zeggen na zo' mooie avond ; Ek sal jou more sien / sala kahle THE BIG 4.
Vanwege het programma gingen we om 7.30 uur ontbijten. Ik werd vanmorgen ingeroosterd als bewaker. Ik moest de apen op afstand houden. Veel dreiging ging er van mij uit. Maar 2 aapjes durfden het aan om zich in de buurt te vertonen. Maar 1 daarvan jatte wel de suiker van de tafel. Kleine onoplettendheid. En m'n eerste twintig meters worden minder. Na het ontbijtje inpakken en wegwezen. Nog even Boodschapjes doen. Want lunchen gebeurt op z' n lekkerst. Dus verse wraps gehaald, onze vriend de koelbox van Topaz stond al klaar ( waar je baas toch niet goed voor is ) en snel de auto voorgereden. Dit voordat de meissies het plan opvatten om weer een leuk winkeltje in te duiken. Dan heb ik ze voorlopig niet meer in de hand. Op naar Ismangaliso Wetland Park. En daar werd het zoeken en speuren naar THE BIG 5. Voordat jullie denken dat we naar Saton moeten kan ik jullie uit de droom helpen. Ze zitten niet waar wij zitten. Ook Schoonenberg hoeft niet bezocht te worden. Het is hier een en al rust. Geluiden kunnen we niet missen. Zelfs Bram niet, dus dat zegt genoeg! Dus geen olifanten, geen buffels, geen leeuwen en luipaarden vergeten dus die vergeten we ff. Wel veel mooie vogels. Een mooi gebied en de zebra's, giraffen, waterbokken, impala's, nyala's, wrattenzwijnen, aapjes, rode duikers, grijze duikers, het grote dierenbos trekt aan ons voorbij. En ik ben er ongetwijfeld vergeten. De uitzichten vanaf een plateau tussen de bomen over Lake St Lucia en het Estuarium zijn indrukwekkend. Wat een wijds gebied. Je komt hier bijna niemand tegen. En als het zo is, dan is het een wagen volgeladen met negers die zich van de ene naar de andere werkplek verplaatsen. Wij maar klagen over het openbaar vervoer. Hier is niets op tijd, onoverdekt vervoer en "hutje bij mutje" in de laadbak van een auto. Wij verwende mensen! Bij een uitzichthut, schitterende roofvogels gespot. Ook nog Hippo's gezien, wij hebben niets te klagen. Ook niet toen we eenmaal thuisgekomen, uitgenodigd werden voor een echte "ZA braai" bij Monica. Met haar Engelse vriendin en weer een bevriend stel van haar. Doe daar 4 Katukkers bij en je hebt een bont gezelschap. Perfect vlees, heerlijke salades, mais, kruidenboter en een goed glaasje ZA-wijn. De gesprekken deden de rest. Het was goed uithouden op een avond met zo' n zwoele temperatuur. Nadat alle handjes aan het eind van de avond wapperden was het niet meer terug te zien dat we gebraaid hadden. We zeggen na zo' mooie avond ; Ek sal jou more sien / sala kahle THE BIG 4.
-
24 September 2015 - 16:38
Annemarie Hazenoot:
Wat een leuke verhalen, verheug me iedere dag op het volgende verhaal!
Leuk om jullie zo te volgen, wens jullie nog veel kijkplezier, ook het eten is niet vervelend daar heb ik in de gaten, alleen uitslapen zit er niet veel in want zie hele vroeg ontbijt tijden langs komen.
Geniet er nog van want zo langzamerhand komt voor jullie helaas het einde weer in zicht! Groetjes en nog veel plezier, Annemarie -
24 September 2015 - 18:16
Moni:
Ja hoor.....we zijn er weer helemaal bij.....
Western shores in iSimangaliso is mooi, he!? Maar paar honderd meter van Eastern shores en toch weer totaal anders!
Geniet van jullie laatste dagen!!!!! Geef Monica een knuffel van mij!!!!
Xx Moni
-
26 September 2015 - 02:59
Family Barnhoorn:
Goedemorgen,
en ja daar ben ik weer, op 1 na ben ik helemaal bij met lezen en reageren. Ik heb nu al zo'n elf blogs gehad en alleen de leuke manier van schrijven van deze blogs houd mij nog op de been. Mijn ogenleden steunen nu al een tijdje op satéprikkers. Maar dan kan natuurlijk ook zijn omdat dit mijn eerste nachtdienst is. Ik kan echt geen genoeg krijgen van het lezen. Coraa heeft het helaas te druk om uberhaupt te beginnen met lezen dus daarom neem ik de honneurs waar. Leuk dat ik zo nu en dan via de app foto's en filmpjes kan laten zien aan de meides. Die zitten echt vol verbazing te kijken want zulke dieren zie je normaal gesproken alleen in de dierentuin. Hahahahahaha
Ik houd het kort. Veel plezier nog en tot de volgende blog.
Gr. vanuit Wassenaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
