Op "wilde honden" jacht. - Reisverslag uit Bodegraven, Nederland van Bram Barnhoorn - WaarBenJij.nu Op "wilde honden" jacht. - Reisverslag uit Bodegraven, Nederland van Bram Barnhoorn - WaarBenJij.nu

Op "wilde honden" jacht.

Door: BB

Blijf op de hoogte en volg Bram

28 September 2015 | Nederland, Bodegraven

Op "wilde honden" jacht.
Iets van mijn "safari-instinct", ik vertelde jullie daar al over, kwam vanmorgen van pas. Mijn telefoon, in bruikleen van mijn baas, liep niet af. Op zich geen slechte eigenschap van een baas. Als hij de gevolgen dan ook maar voor lief neemt. Nu kon ik me dat niet veroorloven met weer een game-drive te gaan. Ik werd zelf op tijd wakker. Om 4.55 uur. Rina ff opgeschud en toen als een speer het noodprocede doorlopen. Nu ligt bij ons alles al klaar, dus dat betekende dat we op tijd waren voor onze starter. De briefing liet weten dat Charlie 11 op zoek ging naar de hippo' en de krokodillen. Maar natuurlijk ook het opwarmertje door de rivierbedding. Na wat mooie roofvogels en een "kingfisher"' hebben we even naar mejuffrouw de Leeuw gezwaaid. Ook haar twee broertjes waren van de partij. Maar nog was de koek niet op. Via het microfoontje aan een draadje is er heel veel heen en weer gepraat. Opgewonden rangers. Een moderne weergave van Jane maar nu zonder liaan en met een witte Pick-up roept opgewonden instructies door het bekende microfoontje. Zij is de coördinator van het wilde hondenproject. Zij jaagt achter de jagende wilde honden aan. Charlie 11 heel leep, gooit het met haar op een akkoordje. Hij volgt haar op gepaste afstand. Want anders zijn we helemaal bruin en zitten we tot ons huigje toe vol met stof. Dat de negers dat doen om niet verder te verbranden, wij laten dat maar na want we kunnen nog wel wat kleur hebben. Maar terug naar onze jacht. Ook Charlie 11 raakt helemaal opgewonden. Als een ware coureur denkt hij dat hij op het circuit van Zandvoort rijdt. Maar dit is de bush. Alle rangers en Jane sluiten het net om de wilde honden. Deze heren rennen 40 km per uur als zij zich voorbereiden op de jacht. En dan wij over hobbel-de bobbel wegen, met scheuren en stenen, er plankgas achteraan. De staafmixer thuis had mijn koffie met koeken van vanmorgen niet beter kunnen mixen. Maar toen een luide roep, daar!!!! Areen spotte als eerste de groep wilde honden. Het werd een drukte van jewelste met al die volgeladen auto's met inmiddels ook allemaal opgewonden toeristen. Wat een mooi tafereel. Gelukkig bespaarde Charlie 11 ons de verscheurpartij van 6 wilde honden met hun prooi. Wij hadden zelf nog een lekker ontbijt te gaan. En natuurlijk ff een bakje. Koffie met Amarula. Daarna kwam het vervolg van de drive op weg naar de Lodge. Mooie vogels en ja hoor daar waren ze weer, de heren en mevrouw de Leeuw. Ze lagen als in een etalage en keken ons op afstand vriendelijk aan. We krijgen hier wel wat aan views te verstouwen. De ene nog mooier als de ander. En natuurlijk kregen we voordat we de berg weer gingen beklimmen de beloofde krokodillen en hippo's te zien. Weer een beauty van een drive. Daarna een heerlijk ontbijtje. Als je zo vroeg uit de veren bent rolt dat er lekker in. Toen met 3 man naar de hide. Hier werd het deze keer pas druk toen we al weg gingen. Wel zagen we een mooie kleine varaan. Areen ging ondertussen richting de "spa". De meissies mochten als goedmakertje voor een defecte geiser naar de "spa". Hier waren we Corretje bijna kwijtgeraakt. Zij werd na een kneed-en smeerpartijtje in verpakkingsfolie gerold, " "strikje" er omheen met een plat knoopje en "garantie tot aan de voordeur". Maar we konden haar niet slijten. Ze bleek namelijk onder het verpakkinkje onder de modder te zitten. Dus geen Zulu-feestje! Na een relaxt middagje met het bekende picknickmandje en het mooie uitzicht en natuurlijk de "high-tea" mochten we weer met Charlie 11 op tour. We zouden nu voor de buffalo's en de cheeta's gaan. Bram wilde deze dieren maar al te graag zien. Dus zag hij in de verte een gebogen boomstam voor een buffalo aan. Dit tot hilariteit van onze Corretje, die niet lang daarna vroeg naar welke dieren we eigenlijk zochten????!!!!. Maar zoals zo vaak gebeurt als je met Charlie pad gaat, je zit zo in plan B of plan C. Zien we 4 neushoorns. Een moeder met haar 2 dochters en een hitsige jonge "bull", die bezig was met een wedstrijdje "ver pissen" waar hij ging liet hij een straal achter of sproeide hij zo hard, zo'n nevel redt mijn tuinslang niet. Maar moeders gaf geen goedkeuring. Dus voor deze jonge heer was een liefdesdrama in de maak. Moeders liet dat maar al te goed blijken. Ons meneertje raakte hierdoor zo uit zijn hum dat hij zijn aandacht gefrustreerd verlegde naar, ja je raadt het al, ons!! Hij kwam op de auto af. Zijn grote sateprikker vooruit en met geen goede bedoelingen kwam hij op ons af. Hij werd steeds groter. Maar Carlie 11 bleef koel en wist meneer aan het schrikken te brengen met een welgemeende korte uitroep. Het moet iets van "stop" geweest zijn. En hij luisterde voor even. Maar hij probeerde het nog een 2e keer. Ook nu werd hij weer op andere gedachten gebracht. Volgens mij waren er enkele mensen in de jeep toe aan een "schoon pendekje". Maar het was weer een gave belevenis. This is Afrika! Maar we gingen niet via de hoofdroute. Onderweg op een wel heel smal weggetje met een veilig parkeerplekje hingen lampen en een champagnekoeler met glaasjes. We hadden een stel uit Nederland in de auto dat op huwelijksreis was. Zo wordt daar dan aandacht aan besteedt door de Lodge-eigenaars. Met deze gebeurtenissen mochten we thuiskomen bij " ons bruine nachtegaaltje " en de andere gasten. We mochten weer aansluiten bij het diner. We waren deze keer niet de laatste. Ik mocht een plekje uitzoeken. Ik koos voor het overzicht. Jammer, ik had ook gekozen voor de " bokkumhank van Jan de Krul". Alle rook van het kampvuur kwam onze kant op. Al ons eten en ook de vis van Corretje werd gerookt genuttigd. Maar dat kon de pret niet drukken. Zeker niet toen ons "nachtegaaltje" bij onze tafel haar zangkunsten kwam vertonen. Het was weer prachtig, op de tekst na dan! Toen ik vroeg wat "digala mandena" betekende, bleek deze tekst wel heel aan te sluiten bij het beroep van Areen. "Digala" had te maken met het scheppen van een kuil. De rest laat ik maar zitten. Ik had wel een wat vrolijkere tekst van mijn vriendin verwacht. Na alle lekkers en leuks en spannends zochten deze wildjagers de lodges op.

Hartelijke groetjes van de Big 4 uit Rhino Reserve.

  • 02 Oktober 2015 - 15:50

    Family Barnhoorn:

    Hallo BiG4,

    Aan de reacties te zien (welgeteld 0, en nu 1 dus), vonden de volgers het verhaal waarschijnlijk te lang om ook nog eens een reactie te plaatsen. Nu heb ik zeeën van tijd, dus zal ik als blijk van waardering voor al die mooie verhalen deze reactie plaatsen... Dat van die pissende Neushoorn die iemand het hof probeert te maken, en ik denk ook te weten wie, doet me denken aan vroegere tijden toen we ooit eens in een dierentuin waren en een zebra het nodig vond om zijn uitschuifmechanisme te showen aan, jawel ik hoor jullie denken, tante Corretje... Hihi, is dat ook opgelost.
    Wat een machtig verhaal weer. Ik zal onze reactie dus kort houden dit x.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bram

We gaan opnieuw richting" het hoge noorden". Nu niet naar Zuid Afrika. Je kan gerust zeggen, heel iets anders. Op zoek naar het rendier, de beer, een eland, de visarend en de nog veel meer.

Actief sinds 31 Aug. 2015
Verslag gelezen: 279
Totaal aantal bezoekers 21099

Voorgaande reizen:

07 Juli 2017 - 29 Juli 2017

4 Kattukse Vikingen gaan noord over!

23 April 2016 - 09 Mei 2016

Vancouver Island - Here we come!!

08 September 2015 - 30 September 2015

Zuid Afrika - Kwazulu Natal

Landen bezocht: